Vijverpark

Sinds 06/07/1951 is de gemeente Langemark-Poelkapelle trotse eigenaar van het Vijverpark dat nu zo’n 1ha en 11a groot is.

Het station is ondertussen verdwenen, de spoorweglijn doet dienst als fietspad maar de vijver is nog steeds een attractieve plaats voor vissers, wandelaars en natuurliefhebbers.

Kasteelpark

Het Vijverpark was een onderdeel van het kasteelpark dat eigendom was van de familie Cotteau de Patin. Charles-Louis Cotteau, geboren op 1 juli 1800 en afkomstig van Cambrai (Frankrijk), huwde in tweede huwelijk met Aline-Elisabeth-Joséphine, burggravin de Patin, geboren te Langemark, dochter van Jean-Charles-Antoine, ridder burggraaf de Patin. Door dit huwelijk en na het overlijden van de burggraaf in 1888 werd het kasteel dat voorheen ‘Kasteel de Patin’ genoemd werd, het ‘Kasteel Cotteau de Patin’ genoemd. In het kasteel is nu het gemeentehuis gevestigd.

Oorspronkelijk lag de vijver tussen het kasteel en de Sint-Pauluskerk in een domein dat meer dan 5 ha groot was. De vijver zelf was veel groter dan nu en kreeg de toepasselijke vorm van een zwaan. Het park werd 1 keer per jaar opengesteld voor het grote publiek en kon toen al recreanten avant la lettre ontvangen. Toen in de tweede helft van de 19e eeuw de spoorweg Ieper-Oostende aangelegd werd, werd het domein vrijwel middendoor gesplitst en kreeg de vijver een nieuwe en definitieve locatie tussen het kasteel en het station. Deze spoorweglijn werd geopend omstreeks 1873.

Herinrichting Vijverpark

Dit project kwam tot stand in het kader van het grensoverschrijdend project, Interreg III ‘Landschap zonder grenzen’ en de samenwerkingsovereenkomst 2002-2004 ‘Milieu als opstap naar duurzame ontwikkeling’ met het Vlaams Gewest en werd opgestart in 2002.

Bij het ontwerp van het concept ging de aandacht vooral naar de ecologische kwaliteit; het esthetische aspect en de bruikbaarheid van het groen. Onder ecologische kwaliteit wordt begrepen het creëren van meer natuur, het toepassen van hooilandbeheer, het aanplanten van streekeigen groen, zorg voor het milieu door bvb beperken van het gebruik van bestrijdingsmiddelen,…

Bij de heraanleg van het park ging men dus ook op zoek naar een evenwichtige en duurzame manier van inrichten. Dit resulteerde in volgende zaken:

  • Het slib uit de vijver werd geruimd en het waterpeil verhoogd.
  • Het kleinste gedeelte van de vijver werd ingericht als paaiplaats (dit is een plaats waar de omstandigheden voor vissen ideaal zijn om te paren).
  • De aangrenzende tuinen werden zoveel mogelijk in het geheel geïntegreerd.
  • Er vonden nieuwe aanplantingen plaats met streekeigen groen.
  • De graszone zal van gazon naar bloemrijk hooiland evolueren door het anders te beheren dan voorheen (hooilandbeheer).

Dorpskernvernieuwing Langemark

In kader van de dorpskernvernieuwing Langemark werd de Vijverstraat opgebroken en geïntegreerd in het Vijverpark zodat de voormalige spoorwegbedding niet enkel fysiek maar ook visueel en gevoelsmatig gelinkt zijn met de provinciale Vrijbosroute en het park. Hiertoe werd de bestaande rij knotbomen langs het Vijverpark gerooid. De beide takken van de Vijverstraat worden enkel d.m.v. een wandelpad met elkaar verbonden en sluiten eveneens aan op de bestaande paden rondom het Vijverpark en op de Vrijbosroute. De resterende ruimte werd maximaal groen ingericht. Zo werd een groene verbinding gecreëerd tussen de Vrijbosroute langs het park naar het gemeentehuis tot aan de Markt.

Ter hoogte van het gemeentehuis werd een nieuw plein gerealiseerd dat opgebouwd is uit een combinatie van verharding en verspreide groenzones. Ook het groen werd doorgetrokken zodat er opnieuw een effectieve verbinding gerealiseerd werd tussen het kasteel en het Vijverpark. Er werd zo een ‘gemeentepark’ gerealiseerd. Het perceel tussen Kasteelstraat 28 en 32 is onbebouwd en is eigendom van de gemeente waardoor de padenstructuur rond het Vijverpark verbonden werd met het plein voor het gemeentehuis.

Gerelateerde items